Gisteren had ik zoals gewoonlijk op donderdagavond, yoga. Voor mij is dat een uur bezig zijn met lichaam en geest om zo balans en rust te krijgen.. al is het maar voor even!

We begonnen met een muziek-oefening. We kregen 5 melodieën te horen en je moest gewoon met je ogen gesloten luisteren naar de muziek en voelen wat er met je lichaam gebeurde, bewegen naar hoe je je voelde bij die muziek. Deze oefening deden we vorige week ook en ik kon er toen heel weinig mee. Ik bewoog wel wat, maar echt niet noemenswaardig. Normaal kan ik niet stilstaan als ik muziek hoor, maar dit was echt heel anders. Ik vond het niet zo’n fijne oefening ook, kreeg er geen prettig gevoel bij en was blij dat we na het 5e muziekje weer normale oefeningen kregen.
Maar goed, deze week zat dus diezelfde oefening weer in het programma en ik ben er maar gewoon zonder vooroordelen in gegaan..

Maar alweer werkte het bij mij niet.. sterker nog: de muziek die ik hoorde maakte mij lichtelijk geïrriteerd.. ik heb vuisten gemaakt, het leek wel alsof ik agressief werd ofzo. Maar ik ben stug blijven staan met mijn ogen dicht en heb getracht iets te voelen waardoor ik mee kon bewegen.. Als je irritatie voelt, dan vóel je dus wel iets.. en het is net de bedoeling dat je moet bewegen naar hoe je je voelt!
Er kwam niks uit… ik bewoog alweer amper en de muziek deed ook echt niks voor mij.
Ik weet niet goed of ik het moet linken aan mijzelf of dat deze oefening gewoon niks voor mij is. Ik heb inderdaad wel moeite met het uiten van mijn gevoel en emotie., dus kon ik tijdens yoga ook niks met deze oefening. Apart hoe dat aan de oppervlakte kan komen..

Praten, communiceren is zo belangrijk om te doen. Zo weet men wat er aan de hand is, wat er speelt, hoe je je erbij voelt en wat het met je doet. Maar ik ben meer iemand die luistert, dan dat ze zelf praat, ergens voelt dat gewoon veel prettiger.
Voor de les zat ik nog even bij mijn vriendin en zij vroeg nog hoe het vorige week gegaan was. Toen heb ik wel even het een en ander gezegd wat er op dit moment door mij heen gaat, wat mij bezig houdt, wat mij pijn doet, waar ik veel aan denk en ook dat ik even geen idee heb wat ik er allemaal mee moet en dus (op aanraden ook van een andere vriendin) gewoon eens even afstand ga nemen van alles, zodat ik op adem kan komen en alles een beetje op een rijtje kan zetten.

De rest van de avond was overigens heerlijk.. nog fijne oefeningen gehad, goed op mijn ademhaling gelet waardoor ik veel dieper kon gaan.
Maar rust is momenteel nog ver zoeken helaas…

Keep on going!

XmelX