Orde creëren in verschillende gevoelens en emoties die los gaan in je lijf, is nog niet zo makkelijk! Ik ben er al een tijdje mee bezig, maar omdat ik het alle kanten op laat vliegen en alles door elkaar blijf doen, schiet het natuurlijk niet op.

De ene gedachte schiet door mijn hoofd
vervolgens komt een andere gedachte er volledig doorheen die in mijn ogen even belangrijk is, maar die er ook voor zorgt dat de eerste gedachte weer naar achteren geduwd wordt..
de derde gedachte begint vanuit een hoekje naar het midden te kruipen, gedachte 2 weer van de plek af duwend en dan komt gedachte 1 weer terug, want die wil zich niet buiten gesloten voelen.
Het lijkt wel een spel van emoties en ik laat ze hun gang gaan.
Ik laat ze dwalen in mijn hoofd, zelf uitvechten wie er nu belangrijker is, maar niet in de gaten hebben dat ik op deze manier helemaal níets oplos.

Daar waar je nu niets aan kunt veranderen, moet je ook niet over piekeren.

Het klinkt zo makkelijk en eigenlijk ís het ook makkelijk! Je moet het alleen doen!

Maar waarom doe ik het dan niet ?
Waarom laat ik toe dat mijn eigen gedachten mij zo uitputten ?

What am I afraid of..

XmelX