Toen ik gisteren thuis kwam en mijn tas over de stoel gooide, zag ik een stapeltje post liggen en ik werd er gelijk blij van!
Want er lag namelijk een grote envelop bij.. een envelop waar ik al op wachtte..
Een envelop met een boek erin!

Zoals zovele volg ik een behoorlijk aantal bloggers en er zijn zelfs een paar die al een boek hebben uitgebracht. Dat is een wilde droom van mij, dat wil ik echt ook nog eens doen, maar voor nu lees ik nog gewoon andermans boeken. Een tijdje terug had ik wat contact met Michiel, babbeltje gemaakt, beetje slap geouwehoerd en die gast is zwaar oké, niet alleen zijn blog is top maar de persoon erachter is ook echt zeker de moeite waard. Ik volgde zijn boek ook die op het punt stond uit te komen en vorige week kreeg ik de verlossende mail dat hij te bestellen was.
Dat heb ik dus ook direct gedaan, netjes het geld over gemaakt en gewacht voor de brievenbus tot het zover was 🙂

En gisteren was die dag dan eindelijk aangebroken.
Piet Kreel lag op mijn tafel en ik wilde zo snel mogelijk beginnen met lezen!
Na de dagelijkse beslommeringen (eten dus) gingen de kinderen naar boven om wat te stoeien en hangen en zo kon ik mij dus fijn in de tuinstoel nestelen en een start maken in dit boek. Eigenlijk moest ik echt de woonkamer stoffen, stofzuigen en een beetje opruimen, maar ik bedacht mij dat die stof en rotzooi er morgen ook nog wel lag en dat heb ik dus maar even gelaten voor wat het was 😉

Voordat ik begon heb ik nog eerst de achterkant gelezen om te kijken waar het boek precies over gaat, maar bij die tekst kon ik mij nog weinig beeld maken.. dus ik ben begonnen aan het boek en na een aantal pagina’s zat ik er al volledig in!
Opa Kreel was heel duidelijk in hoe en wie hij was, ik leerde zijn lieve buurvrouwen kennen, zijn kleinzoon en achterkleinkinderen. Hij trok mij mee in zijn verleden, deelde zijn verdriet en verlies en met smacht wachtte ik op de stukken die weer naar het verleden gingen om zijn vertolking van die tijd in zijn prachtige woorden te kunnen lezen.
In mijn tuintje zat ik heerlijk in alle rust te lezen en af en toe schoot ik gewoon hardop in de lach, vooral toen Piet met zijn buurvrouwen naar de Supermarkt ging en aan de kassa stond. Ik visualiseer alles en krijg vrijwel direct beeld van dingen die ik lees (of hoor). Dus het boek ging als een film aan mij voorbij en ik had zo graag die scene bij de supermarkt daadwerkelijk op tv willen zien hahahahahahaha, geweldig!
Om half 9 moest ik helaas een pauze nemen omdat mijn kinderen naar bed moesten en de buurvrouw op bezoek kwam, maar ik was echt wel van plan verder te lezen later op de avond, omdat ik gewoon wilde weten wat er nog meer ging komen.

Om half 12 lag ik in bed en pakte verheugd het boek zodat ik verder kon lezen. Ik zat na een paar regels alweer gelijk in het verhaal, begreep Piet in zijn worstelingen, zijn verwerkingsproces en zijn stappen uit zijn comfort zone. Toch wel leuk dat bij één van Piet´s spraakverwarringen de naam Melanie genoemd wordt in plaats van de bedoelde Marilyn, ik kreeg er blosjes van 🙂
Bijna aan het einde van het boek werd ik verrast door zijn laatste reis naar zijn verleden en die passage heb ik daadwerkelijk met een betraand gezicht gelezen.
Dit is ooit 1x eerder voorgekomen, dat ik met emoties (tranen) een boek heb gelezen.. en nu gebeurde mij dit weer.. Door die oude Piet Kreel, de mopperkont met een immens groot hart en liefde die zo echt en puur is, dat je er spontaan kippenvel van krijgt.

Met een zucht heb ik het boek naast mij neergelegd, helemaal uitgelezen en ik had eigenlijk gewild dat dit boek veel dikker was zodat ik nog veel langer kon doorlezen!
Ik raad dit boek iedereen aan, want hij leest heerlijk weg !
De volgende die hem gaat lezen is mijn dochter en daarna ga ik hem vast nog een keer lezen! .. en nog een keer 🙂

Michiel, je hebt mij verrast met de man die Piet Kreel heet en Piet Kreel is nog zeker wel !!
En wij blijven nog lang vriendjes, no doubt! 😉

XmelX