14 jaar geleden..

14 jaar geleden was ik druk in de weer om mijn eerste kindje op de wereld te zetten.
Na een geweldige zwangerschap waarin ik mij fantastisch heb gevoeld, ben je na een bevalling van 14,5 uur ter wereld gekomen. Ook de bevalling zelf vond ik fantastisch, geweldig om mee te maken en ging heerlijk rustig.

20 september 2002 om 22:00 uur begonnen mijn weeën met een kwartier ertussen, 9 uur later had ik ze elke 3 minuten en in die tussentijd keek ik met spanning naar de klok om te zien hoeveel tijd er tussen elke wee in zat. Met een paar centimeter ontsluiting, moest ik de weeën nog lang genoeg opvangen en ik deed gewoon mijn ding. Liep wat heen en weer, at af en toe wat en naarmate de weeën heftiger werden, kreeg ik hulp van mijn schoonzusje (aangezien mijn toenmalige man mij alleen maar irriteerde).
Het moment waarop ik zei dat ik niet meer kon, was voor mij het teken dat het bijna zover was. Een half uur later ben ik samen met de verloskundige de trap op gestrompeld en heb ik mij op bed laten vallen.
En inderdaad, ik had volledige ontsluiting, nu was het bijna zover!
Na 3 keer persen, ging je hartslag wat omlaag en nadat er een knipje gezet was, had ik nog maar 1 perswee nodig om je op de wereld te zetten. Ik heb je er zelf uit gehaald en op mijn buik gelegd en hemeltje wat was je een klein monstertje !!! hahahahahaha
Helemaal schoon, dat wel maar je gezicht lag in de kreukels en je had een heel schattig cocoon-head omdat je wat lang in het geboortekanaal had gezeten waarschijnlijk 🙂
Voor mij was je het allermooiste wezentje op de wereld en mupke: dat ben je nog steeds!

Gefeliciteerd met je 14e verjaardag, lief “poet” van mij.
Je hebt de wereld een mooiere plek gemaakt, je hebt mensen geraakt en met jouw liefde en energie, zul je dat je leven lang blijven doen.