Vorige week woensdag was er weer een hockey training (deze week is herfstvakantie in het Zuiden, dus geen training).
Omdat er maar weinig kinderen op de training kwamen opdagen, werden er dit keer 3 groepen samen gegooid en hebben ze van al die kinderen samen 6 teams gemaakt die al roulerend allemaal tegen elkaar partijtje moesten spelen.
Ik vond het wel leuk, zo speelde hij dus ook eens met andere teams samen, teams die al langer speelden en met kinderen die al iets ouder en beter waren.
Mike werd in een team met 3 meiden geplaatst en vond het prima! De eerste wedstrijd begon en hij liet zich gelijk volop horen en zien. Er speelde 2 meiden in zijn team mee die echt best goed waren en dat had Mike ook al snel door waardoor hij dus ook al snel samen begon te spelen.

Ineens stond meneer Creep naast mij (ik had het niet door, zo gefocust was ik aan het kijken) en begon hij tegen mij te praten. Ik keek op en zag dat hij echt héél dichtbij mij stond!
Ik deinsde even terug, want er paste serieus nog geen arm tussen ons.
Way too close Mister!! Back off !!
Hij begon wat te praten over de training, hoe druk die kinderen zijn op die leeftijd, dat zijn zoon naar een sport-bso ging, of ik nog meer kinderen had, dat Mike echt heel hard kon rennen en dat allemaal in het dialect.
Nu kan ik dialect prima verstaan, ik spreek zelf echter geen woord dialect, dus ik antwoordde kort en in ABN terug. Soms had hij moeite omdat hij niet wist of hij nou dialect of ABN moest praten, dus werd het een mengelmoesje.. heel vreemd.
Ik was in ieder geval blij dat Mike ineens een heel stuk naar links moest opschuiven, zodat hij tegen een ander team kon spelen. Zo kon ik tenminste mee lopen en weg lopen van deze meneer. Ik blijf hem toch echt een beetje eng vinden..

Een stuk verderop stond ik naast een een man en vrouw die heel normaal oogden.
(ze bestaan dus wel op het hockeyveld 😀 ).
Ze waren druk in gesprek terwijl de kinderen voor hun de wedstrijd speelden en zodra de dochter van de vrouw aan bal was, kwam het “bemoedigende”, felle, commentaar van de zijlijn. Gewoon zo tussen het gesprek door.. heel knap hoe ze druk stond te praten maar tegelijkertijd niks miste van het hockey spel van haar dochter.
Ik schrok er een beetje van, want ze was heel kort en streng in haar manier van reageren op haar dochter en heel fanatiek.. maar dan ook echt HEEL fanatiek.
Ze werd bijna kwaad toen het meisje net naast de goal schoot en ze had een minachtende toon naar de andere als haar dochter wél scoorde.
Wauw.. het gebeurt dus niet alleen op het voetbalveld.
Beetje akelig was het wel hoor..
Ik moest mijn spottende glimlach een beetje verbergen toen Mike met een mooie actie haar dochter omzeilde en een goal maakte, daarna ook nog een “YES” beweging maakte omdat hij duidelijk blij was dat hij gescoord had. Het gezicht van de mevrouw stond op onweer en ik kon alleen maar grinniken en mijn duim opsteken naar mijn ventje.
Hij hield zich heel sterk tussen de oudere en veel beter spelende jongens en meisjes. Je zag hem ineens vaker vrij lopen, samen spelen en roepen zijn teamgenoten. Te gek hoe snel hij dat oppikte, nu hij het zag van de betere kinderen.

Bijna aan het einde van de training zag ik dat meneer Creep grijnzend op mij af kwam lopen en ik wees naar Mike dat ik al naar de overkant liep want ik had echt geen zin meer in die “intieme” gesprekken die deze meneer voerde.
Enthousiast kwam Mike na de training op mij af rennen en vertelde mij dat hij met zijn team gedeelde eerste was geworden (nogmaals Mike: ik heb gekeken!! Ik heb alles gezien wat jullie team gedaan heeft.. LoL, te grappig dit 😀 ).
Ik zei tegen hem dat ik enorm trots was op die prestatie en dat hij ook heel snel leerde van die andere spelers, dat hij heel goed heeft samen gespeeld en die goal echt geweldig was.
Je ziet zo´n jochie dan gewoon groeien 🙂

We hebben weer een uur hockey overleefd! 😉

XmelX