Hoewel ik niet iemand ben die snel een mening wil vastzetten via mijn blog (ik hou het graag luchtig), valt het mij de laatste tijd wel op dat manieren zoals wij die kennen, drastisch beneden peil zijn geraakt.

Ik noem maar eens een paar manieren die ik heel normaal vind, maar die je nog zelden terug vindt:

* ouderen met U aanspreken
* hulp aanbieden als je ziet dat iemand die kan gebruiken
* jezelf voorstellen als je ergens binnenkomt waar mensen zijn die je niet ken
* iemand aankijken als deze tegen jou spreekt

Zijn toch geen belachelijke dingen als je het mij vraagt, maar als ik om mij heen kijk, blogs lees van anderen (die gewoon op hun gezicht gaan maar niemand die een hand uitsteekt om te helpen 😮 ) of mijn eigen ervaringen mag predikten dan zijn wij Nederlands volk toch maar een bekrompen volkje aan het worden.
Oogkleppen op en doorlopen.

“Ik heb wel gezien dat die man viel, maar ik doe gewoon alsof ik het niet zag”
“Die mevrouw wordt gewoon bedonderd aan de kassa, maar ik hou mijn mond. Stel je voor iemand ziet mij!”
“ja zeg, ik ga mij niet voorstellen aan iemand als ik bij een vriendin langs ga!!” 

Het lijkt er steeds meer op dat dít de gedachtegang van de meerderheid van de mensen is en dat is iets wat ik veracht!
Het respect voor de medemens is vreselijk laag, terwijl wij allemaal mensen zijn, misschien in een ander jasje, maar allemaal mensen dus allemaal hetzelfde.

Vorige week kwam een ouder de fiets van Kyra terug brengen.
Ik kende de man niet, maar zijn dochter heeft een aantal weken bij mijn gewoond in een hele moeilijke tijd dus dan mag ik wel aannemen dat mijn naam wel een aantal keren over de tong is gegaan.
Zijn vrouw is al menige keer bij mij op visite gekomen dus ik ben dan wel een “bekende”.
De eerste keer dus dat ik de goede man zag, hij zette de fiets van Kyra neer en ondertussen vroeg hij of ik de moeder van Kyra was, keek amper op en toen hij de fiets neerzette, stond hij daar maar.
Op zo´n momenten, met zo´n acties, ben ik dus echt een k##wijf en ik zei dan ook op geïrriteerde toon:
“Laat maar staan, ik zet hem zelf wel weg, jij ook bedankt hè!!”
Alsof ik hem daadwerkelijk had bedankt zei hij
“ach, dat hoort erbij hè” waarnaar hij terug naar de auto liep.

Het eerste wat je op zo´n moment toch doet, is jezelf voorstellen ??
Natuurlijk had ik moeten vragen wie hij eigenlijk was, gewoon om dat uit te lokken, maar ik ben hier niet om anderen manieren te leren zeg!
Zeker geen volwassen kerel.
Zelf ben ik ook wel een anti-sociaal persoon, ik ben niet goed in groepen met mensen die ik niet ken. Hou mij liever afzijdig en blijf nog het liefste thuis dan dat ik vrijwillig tussen onbekende mensen moet gaan zitten (ik werk eraan 😛 ), maar áls ik ergens kom waar mensen zijn die ik niet ken, dan stel ik mij voor
(Als het meer dan 5 personen zijn, dan roep ik gewoon “hallo iedereen, ik ben Mel, dan weten jullie dat!” want ik ga niet met zoveel mensen handjes schudden hahahahaha). 
Maar hoe anti-sociaal ik ook ben, manieren tegenover andere mensen (ook al ken ik ze niet) heb ik wel degelijk !
Als ik tegen ouderen speek, dan zeg ik altijd U tot ze zelf aangeven dat ik jij mag zeggen en als ik iemand op straat neer zie gaan dan zal ik altijd checken of alles in orde is.
Dat is toch heel normaal ?
Of ben ik nou gek ?!

Is dat omdat ik anderen respecteer ?
Of ben ik gewoon zo opgevoed ?

Luister, ik ben geen heilige.
Natuurlijk gedraag ik mij ook wel eens totaal ongepast, maar meestal heb ik daar dan wel een rede voor.
Vliegen bij ons aan tafel soms ook wel boertjes (of glazen water) rond, maar mijn kinderen weten ook dat zo´n dingen alleen aan onze tafel gebeuren (als we met z´n drieën zijn), want bij anderen wordt er gewoon normaal gegeten, zonder vreemde geluiden en dingen.
(ik heb een niet-normaal-gezin, dus bij ons gebeuren de vreemdste dingen aan tafel LoL)

Gelukkig bestaan er ook nog mensen die wel weten hoe het moet.
Zo kwam ik vorige week thuis en had Kyra een vriend thuis, iemand die haar kwam helpen met Economie, een knul van 16.
Hij kwam naar mij toe en zei:
“Laat ik mij maar eerst voorstellen aan u!”
Kijk.. dan heb je bij mij al punten gescoord 😀
Daar word ik nou blij van!
Maar zo zijn er wel meer vrienden die Kyra al mee naar huis heeft genomen, die daadwerkelijk wél manieren hebben, dus er blijft hoop !

Hoop op wat meer respect naar de medemens en daar moeten wij als ouders een voorbeeld in stellen tegenover onze kinderen.
Want als wij het niet doe, hoe kunnen we dan verwachten dat onze kinderen dat doen?

“Reflect what you desire”

Een beetje respect willen we allemaal toch ?

XmelX