Pasen.. Ik stierf en stond weer op.

Geplaatst op door

20

Daar waar half Nederland afgelopen weekend voorbereidingen aan het treffen was voor het Paasontbijt, brunch of diner, had ik het weekend voor mij alleen.
Als gescheiden vrouw met kinderen moeten de kinderen zo nu en dan ook naar hun vader en worden de vakantie- en feestdagen zo goed mogelijk eerlijk verdeeld (90% bij mama en 10% bij papa, want sja.. papa moet werken 😐 Mama werkt ook denk je? Klopt, maar dat is minder belangrijk 😐 ).

Dit weekend waren ze dus bij hun vader en dat betekende ook dat ze Eerste Paasdag bij hun vader waren en ze Tweede Paasdag bij mij waren.
Ik had een uitnodiging gekregen van mijn ouders, om Eerste Paasdag bij hun te komen ontbijten, heel gezellig samen met mijn broer en zijn vrouw, diens ouders en nog meer mensen waarvan ik echt sta te springen om ze weer te zien.. but not really!
Dus ik was niet bepaald rouwig te melden dat ik helaas de kinderen niet had en toen vonden ze het wel leuk als ik dan Tweede Paasdag met de kinderen kwam ontbijten.
Prima, dan hoef ik geen mensen onder ogen te komen die écht niet wil zien (dan was ik ook niet gegaan) dus die uitnodiging nam ik wel aan.

Eerste Paasdag was een rustige dag voor mij.
Een heel bekende meneer maakte er lang geleden een onvergetelijke dag van door het onmogelijk te doen en uit de dood op te staan, ik daarentegen maakte er een rustige dag van door lekker te doen waar ik zin in had (en dat had niets te maken met rotsblokken weg rollen). Ieder het zijne he 😉
Ik zat heerlijk in mijn boek te lezen, verzonken in de avonturen van Frieda Klein toen ik een tok hoorde op mijn telefoon. Waarschijnlijk had ik weer wat berichten op mijn telefoon staan en ja hoor.. 53 berichten in 3 verschillende gesprekken.
Maar even kijken dan en één van die berichten was dus eentje van mijn moeder.
Het is soms echt alsof ik tegen een muur praat bij haar, want hoe vaak ik ook gezegd heb dat ik klaar ben met mijn broer en zijn fratsen, geen behoefte heb om op welk moment te doen alsof en maar samen te zitten omdat “men dat van mij verwacht”, blijft ze mij uitnodigen voor dingetjes bij haar thuis als zij er ook zijn en als ik er dan níet ben, stuurt ze mij doodleuk foto’s van het hele festijn.
Nee.. Ja… daar zit ik op te wachten *zucht*
Ik zag dus dat ik een afbeelding had ontvangen van haar en toen ik hem opende brak mijn onderkaak los van mijn bovenkaak van verbazing.
Geen foto van mijn broer en familie.. maar een foto van haar en Kyra op de bank.
Mijn dochter.
Bij haar?
Op Eerste Paasdag?
Ik zou toch Tweede Paasdag komen met de kinderen?

Neeeee.. het wordt nog fraaier! Blijf vooral doorlezen.

Mijn reet-kruipende ex gaat gewoon met de kinderen bij MIJN ouders Pasen vieren.
En daar stuurt mijn moeder mij een foto van.. met de tekst “Fijne Pasen”!

What the fuck !?!?!?

Zijn jullie nou werkelijk zo vreselijk op jullie hoofd gevallen?
Hebben jullie dan echt geen greintje fatsoen, geen spatje empathie en begrip voor een normale manier van omgang?
Mij vragen voor Eerste Paasdag en als ik niet kan komen omdat de kinderen bij de ex zijn, gewoon hém vragen en hem daar de hele middag laten zitten?
Terwijl ik dan nog op Tweede Paasdag moet komen opdraven? En van mij en de kinderen verwacht wordt om daar wéér een hele middag te hangen?
Ik dacht het dus niet.

Woest was ik.
Onbegrip voelde ik.
En pijn.

Verwachten doe ik niks, van niemand.
Want zo heb je ook geen teleurstelling (of weinig).
Maar messen die gegooid worden, kan ik alleen maar mijn rug toekeren.
Die raken dan mijn hart niet meer, maar maken nog altijd diepe wonden.

Blijkbaar was ik voor Kerstmis niet duidelijk genoeg.  Praten heeft geen zin, die woorden botsen ergens tegenop en vallen op de grond voordat het hun brein raakt en ze er daadwerkelijk iets mee doen.
Geen woorden meer, maar daden dan?

Ik heb mij vol gegeten tijdens het ontbijt en 2 uur later waren we alweer thuis, duidelijk teleurgestelde ouders achterlatend die verwacht hadden dat we wel wat langer zouden blijven..
Ik zou niet weten waarom.
Jullie hebben Pasen met de kinderen toch al gevierd?
Het feit dat het gevierd wordt met mijn ex in plaats van met mij, doet er totaal niet toe.
En dat is precies hoe ik mij voel …

Alsof ik er totaal niet toe doe.

XmelX

20 thoughts on “Pasen.. Ik stierf en stond weer op.”

  1. Je doet er wel zeker toe.
    Maar dit is gewoon schrijnend on-empathisch… Uit begrip (en lotgenootje), roep ik hierbij een nieuw woord in het leven: disempathie.
    Het volledige gebrek aan medeleven en jou overstelpen met ‘oh-wat-hebben-we-het-toch-gezellig-met-elkaar’ berichtjes terwijl ze heel goed kunnen weten hoe moeilijk je het hebt. Maar dat weten ze dus niet. Ze zijn disempatisch… En ondanks jouw hoop dat het ooit, misschien, wellicht veranderen zal…zullen ze dat misschien wel altijd blijven….
    Lieve schat, ik heb asn je gedacht met Pasen. Aan je leuke eitjes bij het ontbijt, vooral als het geen Pasen is. Aan je kracht en optimisme….en aan dat je het nu niet makkelijk hebt. En dat je niet altijd sterk hoeft te zijn. Of sterk te doen…
    Liefs voor jou en je prachtige kinders. Je bent een topmama! Kus ❤❤❤

    Liked by 2 people

    Beantwoorden

  2. Marije zei het al zo mooi, ik heb plaatsvervangende schaamte als ik dit lees!
    Het getuigt van 0000000-respect van zowel je moeder als je ex, en je hoeft dit niet zomaar over je heen te krijgen.
    Je bent een kanjer van een moeder, een warme vrouw en (zoals je zelf al tegen me zei) je hoeft niet altijd sterk te zijn, denk aan jezelf en de kinderen, je bent het ZO waard lieve Mel!
    Ik stuur je een warme knuffel en denk aan je, vanuit de grond van mijn hart…
    😘😘😘

    Liked by 2 people

    Beantwoorden

  3. Wat moet jij je kut gevoeld hebben Mel……

    Volgende keer vier je pasen gewoon hier bij ons, gezellig zooitje ongeregeld.
    Helaas had je in 2017 al een afspraak gemaakt voor 2018 whahahaha. Wijntje? Biertje zeg het maar we doen gewoon lekker gek……..vinden de kids vast ook leuk

    Liked by 1 persoon

    Beantwoorden

  4. Wat akelig toch dat je steeds weer zo teleurgesteld wordt door mensen die er juist voor je moeten zijn. Toch klasse van je dat je voor het ontbijt gegaan bent.. dat je daarna bent vertrokken snap ik helemaal. Enne.. haal jezelf ff niet zo naar beneden, want je doet er wel zeker toe! Op naar het volgende feest waarvan je weer niks moet verwachten, dat doe je goed. Kop op meis, geniet van je kids en leef!!! Dikke knuffel XXX

    Liked by 1 persoon

    Beantwoorden

  5. Dat meen je niet! Dat jouw ouders nog op goede voet willen staan met jouw ex, begrijp ik. En kan ook ten goede zijn voor de kinderen.
    Maar een beetje jolig zitten koffie slurpen bij elkaar en een soort family gatherings gaan houden is er toch over.
    Dat zou bij mij ook dieper dan diep kwetsen, hoor.
    Chapeau dat je toch nog bent geweest 2de Paasdag!
    Ik begrijp je vol-le-dig!

    Liked by 1 persoon

    Beantwoorden

    • Op goede voet staan is wat anders dan gewoon mijn plaats innemen inderdaad. Maar het gaat al tijden zo helaas, had alleen gehoopt dat die dingen wel zouden veranderen nu we weer normaal contact hebben.. wishfull thinking I guess
      😘😘😘

      Like

      Beantwoorden

  6. Dramatisch dat het zo moet verlopen.
    Maar G G H
    Goed Ge Handel
    K A N J E R

    Ik zat ook de beide paasdagen te wachten op een van mijn 7 kinderen.
    Niemand kwam.
    Echter ik ben een Hulk.
    Wij vergeven Altijd.

    Liked by 1 persoon

    Beantwoorden

Geef een reactie

Gelieve met een van deze methodes in te loggen om je reactie te plaatsen:

Gravatar
WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. ( Log uit /  Bijwerken )

Google photo

Je reageert onder je Google account. ( Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. ( Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. ( Log uit /  Bijwerken )

Annuleren

Verbinden met %s