Voor de kerst had mijn yoga lerares het idee om de laatste les van het jaar iedereen de mogelijkheid te geven om iets te delen met de groep.
Dat mag een liedje zijn, een stukje uit een boek, een eigen gedicht of gewoon een een quote die je op dit moment heel mooi vindt. Het maakte echt niet uit wat, alles kon.
Aangezien ik in december echt op mijn slechts ben, was ik dat helemaal vergeten!!
Maar ik was niet de enige, want iemand anders had er ook niet meer aan gedacht en mijn moeder.. sja, die zal met niks zijn gekomen gok ik.
We hadden afgesproken het te verplaatsen naar de eerstvolgende les in het nieuwe jaar.
Maar ook toen zijn we het vergeten hahahahahaha (het ligt dus echt niet alleen aan mij, iedereen vergeet dingen 😛 ).

Maar ik heb er wel over nagedacht en ik wil toch het dan toch even delen.
Ik ga dit linkje ook naar mijn yoga lerares sturen, niet omdat we klunzen zijn omdat we het elke keer maar vergeten, maar gewoon omdat het zo’n fijne vrouw is waar echt alleen maar positieve energie vanaf komt, die mij elke les wel een keer laat lachen en die mij in de afgelopen twee jaar enorm veel geholpen heeft met haar lessen. Heerlijk mens is het, echt!

Wat ik had willen delen is een liedje, een nummer van Brenda Lee.
De tekst van het nummer is misschien triest en deprimerend, maar het nummer geeft mij altijd een warm gevoel. Het doet mij namelijk denken aan vroeger, toen ik nog heel jong was..
Mijn moeder poetste altijd wekelijks heel grondig het huis en draaide dan de muziek van Brenda Lee. Op den duur zongen we als kleine kindjes mee, dansten we mee met onze mamma en genoten wij net zo erg van de muziek als zij.
Toen was het leven mooi, was ik gelukkig, werd ik blij van zo’n momenten, kon ik kind zijn zoals het hoorde en daar hoorde deze muziek gewoon bij.
Voordat het echte leven begon
Voordat de monsters in mijn leven kwamen
Voordat de muren gebouwd werden en alles veranderde.
Hoe mooi is het, dat je een nummer kan luisteren en dan gewoon nog even het fijne gevoel van toen kan voelen ❤
Brenda Lee doet dit voor mij..

Een dank aan mijn yoga lerares, die mij weer even bewust maakte van het feit dat er ook mooie herinneringen aan vroeger zijn!

XmelX

foto komt van Wikepedia