Ik heb het gevoel alsof ik stil sta.
Ik werk, sport, zorg voor mijn kinderen, het huishouden en alles wat daarbij hoort. Geloof mij, dan zijn 24 uur per dag soms nog weinig als je het allemaal alleen moet doen.
Nu heb ik geweldige kinderen die mij echt veel helpen in huis, daar hoef ik zeker niet over te klagen.

Maar het lijkt wel alsof dit het is..
Work, eat, sleep, repeat.
That can’t be my life?!
Het is iets waar ik zelf voor kies, daar ben ik mij van bewust.
Ik kan best elke week een avond weg gaan, de stad in, ergens wat gaan drinken, filmpje pakken, nieuwe mensen ontmoeten, whatever!
Maar dat doe ik te weinig.. momenteel heb ik er de energie ook niet voor.
En ook dat is iets wat ik zelf kan en moet doorbreken, maar dan ga ik er weer teveel over nadenken en dan besluit ik dus altijd om maar gewoon thuis te blijven.

Ik vind het heerlijk om alleen te zijn, maar vaak zijn er ook vrienden over de vloer. Bij mij mag iedereen altijd langskomen, geen enkel probleem. Maar ik heb echt wel soms behoefte om gewoon alleen te zijn, dus af en toe als de kinderen bij hun vader zijn, kies ik er echt voor om een hele dag niemand om mij heen te hebben. Mijn eigen ding doen en dan thuiskomen en de rest van de dag ook niemand meer zien. Heerlijk vind ik dat.

Neemt niet weg, dat ik hier toch wel vaak over na denk de laatste tijd.
Het alleen zijn (als in vrijgezel zijn) bevalt mij nog altijd prima. Het is niet dat ik hunker naar een partner.
Maar soms denk ik wel eens: hoe fijn is het niet als er nu iemand is die je even vast pakt, die je even liefdevol zoent en die je diep in de ogen kan kijken.
Het feit dat die gedachte wel vaker in mij opkomt, wil toch wel zeggen dat ik misschien wel klaar ben om eens rond te kijken.
Is dat zo?
Ben ik dat?
Die directe gedachte boezemt mij dan ook gelijk weer angst in.
Wil ik dat wel weer?
Ik mis er toch niet zoveel aan?
Alleen soms gezoend worden zou ik wel prettig vinden.
Als ik alles op een rijtje zet, dan heb ik meer tegen dan voor.

En toch..
Misschien denk ik gewoon weer te veel.
Ik weet in ieder geval wel, dat mijn leven veel meer moet zijn dan werken, eten en slapen!
Geniet ik wel genoeg? Kan ik er niet meer uit halen? Waarom haal ik er dan niet meer uit? Waarom sluit ik mij dan te vaak op?

I need to change things..
I need to reset or something..

Anything..

XmelX