Ik ben zo iemand die zelden iets verwacht. Als je je verwachtingspatroon namelijk bijstelt naar beneden, dan word je ook zelden teleurgesteld.
Geen verwachtingen, geen teleurstellingen.
Nooit iets verwachten is zelfs voor mij niet te doen, maar ik heb het met de jaren wel dusdanig aangepast zodat ik nog maar zelden met diepe teleurstellingen te maken heb.
Ik raad het iedereen aan, het werkt echt top!

Uiteraard zijn er altijd van die momenten dat je toch hiermee te maken krijgt, hoe zeer je het ook naar beneden bijstelt. Je kunt alleen geraakt worden door mensen die je na staan, waar je van houdt en die er werkelijk toe doen. Zulke mensen doen zelden iets wat je teleurstelt, in ieder geval zeker niet met opzet.
“Bekenden” en mensen die er niet zo toe doen (geen echte vrienden dus), kunnen mij nooit op die manier raken. Daar verwacht ik dus écht nooit iets van, dus die tel ik niet eens mee.
Nee, het zijn de dierbaren die de teleurstellingen echt pijnlijk maken.

En ik ben er echt van overtuigd dat het zelden met opzet gebeurt, want niemand wil iemand waar hij van houdt opzettelijk pijn doen.
Maar toch gebeurt het.. zo heel af en toe, dat je door iets te verwachten van een ander vreselijk op de koffie komt.
Hoe onbenullig, onnozel en nietszeggend een ander het misschien vindt (wat mij overigens koud laat, de mening van een ander boeit mij op die momenten totaal niet), beloftes niet nakomen en mij op het laatste moment laten zitten … dan trap je op mijn ziel. Dat komt bij mij echt hard aan en daardoor kan ik echt van mijn pad af raken.

Gelukkig gebeurt het zelden, gelukkig gebeurt het meestal onbewust.
Maar hoe dan ook, het doet pijn.
En het resulteert altijd in het nog lager bijstellen van mijn verwachtingen wat overigens niet ten goede gaat van de rest om mij heen. Want die zijn dan de dupe van mijn nonchalante houding die ik dan ga aannemen.
Jammer is dat, maar het is pure zelfbescherming en het duurt weer even voordat die weer is bijgesteld naar de “normale” norm.

Ik mag nu weer even de tijd nemen om dat akelige gevoel weg te krijgen en weer tot mijzelf te komen 😦

You live and you learn, that’s what they say.

XmelX