Nou, ik zit een beetje in de lappenmand
Nee, wederom geen corona virus.. op die manier word ik niet ziek 😛
Maar ik heb al een tijd last van mijn oren. Dof geluid, niet goed horen, in de douche slaat mijn oor dicht… die grapjes. Echt heel vervelend.
Ook heb ik last van mijn benen. Mijn kuiten is altijd wel een dingetje geweest, maar dit voelt gewoon anders. Ik hou wel wat vocht vast (heb ik overgehouden aan mijn tweede zwangerschap) en ik dacht dat het daar mee te maken had.

Dus ik heb de huisarts maar eens gebeld en een afspraak gemaakt. Soms moet je er gewoon aan geloven.
Mijn oren had ze snel gezien.. het zat vol, ze zag mijn trommelvlies niet eens. Dus 3 dagen druppelen met olie en dan worden ze uitgespoten. Kijken ze nog even naar het trommelvlies of alles in orde is maar dit zou het wel moeten verhelpen.
Daarna mijn benen. Ze voelde, keek en vroeg heel veel. Ze kon niet echt teveel vocht vast stellen (het was nog ochtend.. als ik thuis kom na mijn werk heb ik mijn kleding in mijn benen gedrukt staan) en ze vertelde iets over langzame aders. Die pompen het bloed gewoon langzamer omhoog dan normaal.
Maar om lichamelijk dingen uit te sluiten, wilde ze een heel compleet bloedonderzoek doen. Alles werd meegenomen.
Prima, ik ben gelijk gaan prikken en kon de volgende dag bellen voor de uitslag.

Thuis ben ik aan de gang gegaan met olie in mijn oor en verdorie wat is dat toch een smerig iets! Die olie valt wel mee, maar het gevoel dat er iets in mijn oor loopt vind ik echt vreselijk! Ik kan er gewoon NIET tegen als mijn oren dicht zitten. Gebeurt wel eens als je onder water hebt gezwommen, maar het eerste wat ik dan doe is zorgen dat het water uit mijn oren komt en mijn oor gewoon weer open is.
Nadat Kyra de olie in mijn oren had laten lopen, waren ze allebei dicht.
Potdicht! Het enige dat ik nog hoorde was het suizen van mijn bloed. Ook zo’n naar geluid.. brrr.
De ochtend erna heeft Mike olie in mijn oor gedaan en dat ging in één keer goed 😛
Mijn oren waren nog dicht, dus het enige vervelende was gewoon weer dat er iets in mijn oor kroop
Geloof mij: het is eng om rond te rijden zonder dat je iets hoort!! Ik hoorde niet eens mijn eigen knipperlicht in de auto! Verschrikkelijk.
Op kantoor gaf ik aan dat ik weinig tot niks hoorde, dus goede gesprekken heb ik niet kunnen voeren want ik verstond er geen drol van. Gelukkig had ik maar een halve dag en kon ik daarna in stilte naar huis rijden.

Terwijl ik met het eten bezig was, ging mijn telefoon…. de huisarts.
“Oh ja! die moest ik nog bellen voor de uitslag. Maar nu belt ze zelf… dat is niet goed? of wel? Oh jee… Die bellen toch alleen als er iets niet in orde is?? ” 
Dit was zo ongeveer wat er binnen een seconde door mijn hoofd ging.
Heel vriendelijk werd mij verteld dat mijn nierfunctie verlaagd was en of ik misschien niet genoeg dronk? Dat kan het zeker niet zijn, want naast de 2 liter water die ik op een dag drink, drink ik ook nog minstens 4 mokken groene thee.
Nee, die oorzaak konden we dus doorstrepen.
Ze wilde dan mijn urine eens laten checken en ook een echo maken van de blaas en nieren zodat we verder konden zoeken waar dit vandaan kwam. Het was geen schrikbarende lage functie, maar hij was gewoon te laag dus er moest wel verder gezocht worden. Bovendien had ik ook een vitamine D tekort. Daar moet ik ook supplementen van gaan nemen.

Geweldig.. daar zit ik dan. Stokdoof, dikke poten en ook nog eens nieren die er even minder zin in hebben. Ik voel mij verder prima, dus ik ga mij ook echt niet sneu en zielig opstellen, maar dit zag ik even niet aankomen.
Ik wilde gewoon weer zonder pijn in de benen kunnen hardlopen
Nu moet ik ineens allerlei onderzoeken laten doen. Bah bah..

To be continued..

XmelX