Deze blog is al een tijd geleden geschreven, maar omdat ik telkens vergat de foto’s ertussen te zetten is hij op de plank blijven liggen.. (zucht). Ik ga hem toch plaatsen, mijn laatste verhaaltje over onze geweldige vakantie in Oktober! … Lees verder
Mijn dochter heeft al heel lang in haar hoofd dat ze een tatoeage wilt en als moeder kan ik dan alleen maar zeggen: “Dat doe je maar als je 18 bent of het huis uit bent.” Dat zijn nou net … Lees verder
Soms realiseer ik mij hoe gelukkig ik mijzelf mag prijzen. Als ik bedenk hoe niet-sociaal ik soms ben en mij toch omring met de meest waanzinnige mensen, dan doe ik ergens iets heel erg goed. Ze zijn allemaal bijzonder en … Lees verder
En ineens zag ik je lopen…
(En nee, ik ga niet het liedje van Nielson en Miss Montreal zingen)
Ik sta stil voor het zebrapad om twee mensen over te laten steken en onze blikken kruisen elkaar.
Mijn eerste gedachte: ah nee toch 
Net op de dag van de liefde moet ik jouw blik vangen, nadat ik je bijna een jaar niet meer gezien heb.
Samen met je nieuwe liefje steek je het zebrapad over en teveel gedachtes vliegen als bijen door mijn hoofd.
Je begon langzaam een geest te worden, die alleen nog maar zo nu en dan door mijn hoofd spookte en zolang ik je maar niet hoefde te zien, zou ook dit weg gaan.
Je hebt mij belogen, bespeeld, gemanipuleerd en mij zo ontzettend lang aan een lijntje gehouden. Jij bent de reden dat ik zo op mijzelf blijf, dat ik angst heb om überhaupt nog iemand dicht bij mij te laten komen.
Er is niet veel hart meer over, de rest is kapot geslagen, verbrijzeld en verscheurd.. en dat wat er nog is, hou ik dan maar liever voor mijzelf.
Dat heb ik grotendeels aan jou te danken.
En ineens zag ik je lopen..
en dan merk ik direct dat je zo diep geworteld zit in mij, dat ik bang ben dat er altijd een stronkje zal blijven zitten. Want de geest die je nog maar was, is binnen een halve dag weer tot leven gekomen.
Hier heb ik dus geen zin in. Hier ben ik helemaal klaar mee.
Er is maar één manier om jou uit mijn hoofd en lijf te krijgen.
En het wordt verdomme tijd dat ik door ga in plaats van om te blijven gaan met geesten uit het verleden.
Facing fears is the best way fo go forward!
XmelX
Hou op!
Hou op met je angst en onzekerheden!
Durf risico’s te nemen en kansen te wagen.
Ga er niet van uit dat alles hetzelfde blijft en iedereen hetzelfde is.
Jezelf verstoppen in je veilige cocon is lekker makkelijk, maar het zal je niet helpen om uit die sleur te komen waar je zo over zit te klagen of om te groeien waar je zo naar verlangt.
Dus sta op en ga de deur uit.
Hou op met denken en waag eens een gok.
Sta niet te klappertanden, maar ga op die vrouw af en spreek haar aan.
Angst is een emotie die je helemaal niet moet toelaten in je leven. Het zuigt de positieve energie uit je en vult zich met nog meer twijfel en onzekerheid.
En voor iemand die geen blad voor haar mond neemt, haar duidelijke mening heeft en uit, die sterk in haar schoenen lijkt te staan, laat je jezelf nu wel heel erg kennen!
Dit ben jij niet.
Dit is het resultaat van het wegduiken, het schuilen en verstoppen van situaties die je eigenlijk gewoon weer wilt ervaren.
Dat wat je hebt meegemaakt zijn ervaringen die je moet meenemen in je groei maar niet moet gaan gebruiken als reden om jezelf af te sluiten van het “leven”.
Op deze manier mis je ontzettend veel moois dat had kunnen gebeuren, moois wat je had kunnen ervaren en waar je misschien de meest intense herinneringen van had kunnen maken.
Is het dat waard?
Nee, dat dacht ik toch ook niet!
In hemelsnaam Mel.. leef!!
XmelX
Als ik een feestje zou geven, dan zou het maar een rustige bedoeling worden. Niet omdat ik niet kan feesten, maar omdat ik simpelweg maar weinig mensen om mij heen heb die ik zou kunnen uitnodigen. Zielig? Sneu? Allerminst! Ik … Lees verder
Vrijdag 16 november Ik keek echt al lang uit naar dit weekend, en ik niet alleen! 🙂 In de ochtend ben ik eerst gaan sporten, daarna naar mijn fysio, een klein boodschapje gedaan en toen de kids eenmaal thuis waren, … Lees verder
Meer en meer begon ik te merken dat de dingen bijna vanzelfsprekend werden. Niet alleen voor mij, maar ook voor mijn kinderen. Een hapje eten daar, een kopje koffie hier, nieuwe dit, nieuwe dat. Het kon en ging allemaal, zonder … Lees verder
6 augustus was mijn laatste blog die online kwam. Dat was tevens de dag dat mijn vakantie begon. En dat betekende twee weken genieten met mijn kindjes, heerlijk! En heerlijk was het hoor, zonder meer! De eerste paar dagen hebben … Lees verder
Vorige week kreeg ik ineens een bericht op Facebook van een oud basisschool klasgenootje. Nou ja, het was niet zomaar een oud klasgenootje, het was mijn basisschool-liefje 🙂 Toevallig (alsof toeval bestaat) had ik het laatst met mijn nichten nog … Lees verder
